„Die siegreiche Sache gefiel den Göttern; aber die besiegte Cato.“
— Lukan
Der Bürgerkrieg oder Pharsalia I, 128
Original lat.: "victrix causa deis placuit; sed victa Catoni."
Geburtstag: 3. November 39 n.Chr.
Todesdatum: 30. April 65 n.Chr.
Andere Namen: Lucan
Marcus Annaeus Lucanus war ein römischer Dichter. Er war ein Neffe des Philosophen Seneca . Sein Vater Annaeus Mela war Sohn des Rhetors Seneca und Bruder Senecas des Jüngeren.
— Lukan
Der Bürgerkrieg oder Pharsalia I, 128
Original lat.: "victrix causa deis placuit; sed victa Catoni."
— Lukan
Der Bürgerkrieg X, 408 / Über römische Söldner in fremden Diensten
Original lat.: "ibi fas ubi proxima merces."
— Lukan
Der Bürgerkrieg I, 81f
Original lat.: "in se magna ruunt. laetis hunc numina rebus // crescendi posuere modum."
— Lukan
Der Bürgerkrieg oder Pharsalia II, 657
Original lat.: "nil actum credens cum quid superesset agendum"
Als "Nichts ist getan, wenn noch etwas zu tun übrig ist" oft Carl Friedrich Gauß zugeschrieben. In Kants Vorrede zur zweiten Auflage seiner Kritik der reinen Vernunft (1787, S. 16 korpora.org http://korpora.org/kant/aa03/016.html) abweichend zitiert als "Nil actum reputans, si quid superesset agendum". Während es bei Lukan um Caesar geht, schrieb Kant in seinem Versuch einiger Betrachtungen über den Optimismus (1759 books.google https://books.google.de/books?id=-SeMdIV0Mp4C&pg=PA158: "Wenn man vom Alexander sagte, daß er glaubte nichts getan zu haben, solange für ihn noch etwas zu tun übrig war [...]"
— Lukan
Der Bürgerkrieg VIII, 494f / Pothinus
Original lat.: "virtus et summa potestas // non coeunt"
— Lukan
Der Bürgerkrieg II, 12
Original lat.: "fors incerta vagatur"
— Lukan
Der Bürgerkrieg VI, 618 / Hexe Erichtho
Original lat.: "saxa loquentur."
— Lukan
Der Bürgerkrieg IV, 702
Original lat.: "audendo magnus tegitur timor."
— Lukan
Der Bürgerkrieg IX, 593f
Original lat.: "veris magna paratur // fama bonis"
— Lukan
Der Bürgerkrieg VII, 386
Original lat.: "metus hos regni, spes excitat illos"
— Lukan
Der Bürgerkrieg VII, 818f
Original lat.: "libera fortunae mors est; capit omnia tellus // quae genuit"
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Book I, line 277 (tr. E. Ridley).
Pharsalia
Original: (la) Postquam leges bello siluere coactae
pellimur e patriis laribus patimurque volentes
exilium.
Kontext: But silenced now are laws in war: we driven from our homes; yet is our exile willing.
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Sed non in Caesare tantum
nomen erat nec fama ducis, sed nescia virtus
stare loco, solusque pudor non vincere bello.
Book I, line 143 (tr. J. D. Duff).
Pharsalia
Original: (la) Sed non in Caesare tantum<br/>nomen erat nec fama ducis, sed nescia virtus<br/>stare loco, solusque pudor non vincere bello.
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Book IX, line 578 (tr. J. D. Duff).
Pharsalia
Original: (la) Estque dei sedes nisi terra et pontus et aer
et caelum et virtus? superos quid quaerimus ultra?
Jupiter est quodcumque vides, quocumque moveris.
Kontext: Has he any dwelling-place save earth and sea, the air of heaven and virtuous hearts? Why seek we further for deities? All that we see is God; every motion we make is God also.
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Book I, line 31 (tr. Brian Walters).
Pharsalia
Original: (la) Nulli penitus descendere ferro
contigit; alta sedent civilis volnera dextrae.
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Nulla fides regni sociis, omnisque potestas
inpatiens consortis erit.
Book I, line 92 (tr. Susan H. Braund).
Pharsalia
Original: (la) Nulla fides regni sociis, omnisque potestas<br/>inpatiens consortis erit.
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Book IX, line 402 (tr. J. D. Duff).
Pharsalia
Original: (la) Serpens, sitis, ardor harenae
dulcia virtuti; gaudet patientia duris;
laetius est, quotiens magno sibi constat, honestum.
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Book I, line 484 (tr. J. D. Duff).
Pharsalia
Original: (la) Sic quisque pavendo
dat vires famae, nulloque auctore malorum
quae finxere timent.
— Marcus Annaeus Lucanus, buch Pharsalia
Coniunx
est mihi, sunt nati; dedimus tot pignora fatis.
Book VII, line 661 (tr. J. D. Duff).
Pharsalia
Original: (la) Coniunx<br/>est mihi, sunt nati; dedimus tot pignora fatis.